လင္းလက္တဲ့ ဓါတ္မီးတိုင္ေအာက္မွာပါပဲ
မရွက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး
မနက္ျဖန္အတြက္ ဆန္၀ယ္ရဖို႔ပဲအေရးႀကီးတယ္။
“အစ္ကို.. သြားမလား”
ေတြ႔ကရာေယာကၤ်ားကို စည္း႐ံုး
စိတ္၀င္စားရွင္ေစ်းၫွိ
တခ်ိဳ႔က ေအာ္ေငါက္
တခ်ိဳ႔က ေလွာင္ေျပာင္သြား
တတ္ႏိုင္ဘူးကြယ္၊ ဒါပဲက်မဘ၀
ရွက္ရမွန္းေၾကာက္ရမွန္း သိႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
မိန္းမတို႔ အိေျႏၵ ေရႊေပးလို႔မရတဲ့
အဘြားတို႔၊ အေမတို႔ေခတ္က ဆို႐ိုးစကား
က်မ ဒါေတြဂရုစိုက္ေနရင္ က်မကိုမွီခိုေနတဲ့မိသားစု
ထမင္းငတ္ၾကလိမ့္မယ္။
မနက္ျဖန္အတြက္
၀မ္းေရးက အေရးႀကီးတယ္
ပန္းနာသည္ အေဖ့အတြက္ ေဆး၀ယ္ရဦးမယ္
နာတာရွည္ အေမက အိမ္မွာေမွ်ာ္ေနလိမ့္မယ္
ေမာင္ေလး ညီမေလးေတြလည္း
ေက်ာင္းထြက္ၿပီး ႀကံဳရာအလုပ္ လုပ္ေနၾကတယ္။
အခုေလာေလာဆယ္
ေဖာက္သည္ရဖို႔ပဲ အေရးႀကီးတယ္
လူဆိုတာ ေသမ်ိဳးပဲ
ေအအိုင္ဒီအက္စ္နဲ႔မေသခင္
အခုေလာေလာဆယ္ ထမင္းငတ္ၿပီးအေသမခံႏိုင္ဘူး
ေဟာဟိုမွာ.. ေဖာက္သည္တစ္ေယာက္လာေနၿပီ
မိန္းမမာယာ အျပည့္နဲ႔ ေစ်းေခၚလိုက္မယ္
“ အစ္ကို.. သြားမလား ” ။ ။
No comments:
Post a Comment