WELCOME

Sunday, July 10, 2011

အပ်ိဳေလးမို့ပါရွင္

တုိက္နယ္ေဆး႐ံုကေလးသို႔လွည္း တစ္စီးႏွင့္ တင္လာေသာ လူနာတစ္ဦး ေရာက္လာသည္။ လူနာမွာ အမ်ဳိးသမီး လူနာျဖစ္သည္။ အသက္အရြယ္ ငယ္ငယ္ျဖစ္သည္။

ႏုနယ္ပ်ဳိျမစ္ေသာ အႏွီ မိန္းကေလး လူနာမွာ ေတာ၏ သမီးပီပီ ႏြားစာစဥ္းရင္ ၀ဲဘက္လက္မွာ ဓားစက္ ထိသြား၏။ ေသြးမ်ားအထြက္ကာ သတိ ပင္ မရတစ္ခ်က္၊ ရတစ္ခ်က္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။အေတာ္ေခါင္ေသာ ရြာမွ ဤတုိက္နယ္ေဆး႐ံုထိ လာပို႔ျခင္း ျဖစ္သည္။ လွည္းေမာင္းသူ၊ အကူအညီ အမ်ဳိးသားအျပင္ လူနာ၏ မိခင္ အဘြားႀကီး ငိုႀကီး ခ်က္မႏွင့္ လုိက္ပါလာ၏။တာ၀န္ရွိ ဆရာ၀န္၊ သူနာျပဳမ်ား လုပ္ငန္း စဥ္အရ စမ္းသပ္ၿပီးေနာက္ ဆရာ၀န္က လူနာ၏ ေသြးအမ်ဳိး အစားကို စစ္ၿပီး လူနာကုိ “အိုေသြး” သြင္းရမယ္ဟု ေျပာေသာ အခါ၊ ႐ိုးသားလွေသာ လူနာရွင္ မိခင္ႀကီးက

“ကြၽန္မသမီး ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးကို အုိေသြးေတာ့ မသြင္းေပးပါနဲ႔ ဆရာ၀န္ႀကီးရယ္။ အပ်ဳိေလးမုိ႔ အပ်ဳိေသြးပဲ ေသြးပါေနာ္”တဲ့။

သင္သိၿပီလား

၁။နွလုံးၾကြက္သားဟာ ေသြးကုိ ေလထဲကုိ ၁၅ မီတာအထိညွစ္ထုတ္နုိင္တယ္တဲ့.....

၂။လူ ့ခႏၶာကုိယ္မွာအသန္မာဆုံးၾကြက္သားက လွ်ာပါတဲ့ဗ်ား.....

၃။မခုန္နုိင္တဲ့ တိရိစာၦန္ က ဆင္ပါတဲ့ဗ်ား..

၄။လိပ္ၿပာေတြက ၀တ္ရည္ ကုိေၿခေထာက္နဲ့စုပ္တာတဲ့ေနာ္

၅။ၿခင္မွာလည္းသြားရွိတယ္ဗ်

၆။ပုိလာ၀က္၀ံေတြက ဘယ္သန္ေတြေနာ္..ဟင္းဟင္း

၇။မိေခ်ာင္းေတြက လ်ွာထုတ္လုိ့မရဘူးဗ်

၈။ပုိးဟပ္ကလည္းအသက္ၿပင္းတယ္...ေခါင္းၿပတ္သြားတာေတာင္ ေနာက္ထပ္(၉)
ရက္အသက္ရွင္နုိင္တယ္တဲ့..ေခါင္းၿပတ္သြားလုိ့အစာမစားန ုိင္လုိ့ေသရတာတဲ့

၉။လူနဲ့ လင္းပုိင္ပဲ လိင္ကိစၥကုိ pleasure အေနနဲ့ ခံစားၾကတယ္တဲ့..ဟီးဟီး

၁၀။ ၁၁၁၁၁၁၁၁၁*၁၁၁၁၁၁၁၁၁=၁၂၃၄၅၆၇၈၉၉၈၇၆၅၄၃၂၁

၁၁။မ်က္စိမမွိတ္ပဲ နွာေခ်လုိ့မရဘူးေနာ့္ (မရယ္နဲ့တကယ္ေၿပာေနတာ)

၁၂။Star fish ေတြမွာဦးေနွာက္မပါဘူးဗ်

၁၃။ဘဲေတြရဲ့အသံက echo မပါဘူးေနာ္..ဘာေၾကာင့္လဲ

၁၄။Cemetery ဆုိတာ ဂရိဘာသာစကား Koimetirion ကလာတာပါတဲ့ ..ဘာလဲဆုိေတာ ့
အိပ္ခန္းတဲ့..

၁၅။ဖဲခ်ပ္မွာပါတဲ့ King ေတြဟာ သမုိင္းမွာ တကယ္ရွိခဲ့တဲ့ ဘုရင္ေတြကုိ
ကုိယ္စားၿပဳပါတယ္တဲ့

Spades:King David
Clubs:Alexander The Great
Hearts:Charlemagne
Diamonds:Julius Cesar

၁၆။ပန္းၿခံေတြမွာေတြ ့ရတဲ ့ၿမင္းစီးစစ္သည္ရုပ္တုေတြရဲ ့ၿမင္းရဲ့ေၿခေထာက္
(၁) ဖက္ဟာေလထဲမွာရွိေနရင္ အဲဒီစစ္သည္ဟာ စစ္ပြဲမွာ ရတဲ့ဒဏ္ရာေၾကာင့္
ေသတာတဲ့၊ (၂)ဖက္ ေလထဲမွာ ရွိေနရင္စစ္ပြဲမွာက်တာပါတဲ့၊ (၄) ဖက္လုံး
ေၿမေပၚမွာ ရွိေနရင္ေတာ့ ရုိးရုိးေသတာပါတဲ့
(ကဲ...ပန္းၿခံေတြေရာက္ရင္ေသခ်ာၾကည့္ဖုိ့မေန ့ၾကနဲ့ေနာ္)
(ရုပ္တုကုိၾကည့္ဖုိ့ေၿပာတာေနာ္)

၁၇။ဟုိးေရွးေရွးတုန္းက အဂၤလန္မွာ ဘုရင္ ့ရဲ့အမိန္ ့မရပဲ
ၿပည္သူၿပည္သားေတြဟာ လိင္ဆက္ဆံလုိ့မရၾကပါဘူးတဲ့... သူတုိ့ဟာ
ကေလးလုိခ်င္ရင္ ဘုရင့္ခြင့္ၿပဳခ်က္ရမွ...အဲဒီခြင့္ၿပဳခ်က္ကုိ
အိမ္တံခါး၀မွာခ်ိတ္ၿပီး လိင္ဆက္ဆံမွုၿပဳရပါတယ္တဲ့...
ဟီးဟီး..တစ္မ်ိဳးပဲေနာ္
အဲဒီ Plague ကေတာ့ဒီလုိေလးပါ... "Fornication Under Consent of the King"
(fuck)
(ရုိင္းတယ္လုိ့မထင္ေစခ်င္ပါ... သိေစခ်င္လုိ့တင္ၿပေပးတာပါခင္ဗ်ာ...)

၁၈။အဂၤလိပ္ေတြ ၾသစေတးလ်ကုိ စၿပီးေၿခခ်ၾကေတာ့ သားပုိက္ေကာင္ကုိ
ဘယ္လုိေခၚသလဲလုိ့ စေမးၾကပါတယ္တဲ့.... ေဒသခံ ၾသစေတးလ်န္းေတြက "Kan Ghu Ru"
လုိ့ေၿဖၾကပါတယ္
ဒါနဲ့ပဲ..ကုိေရႊဥာဏ္ၾကီးရွင္ေတြက သားပုိက္ေကာင္ကုိ "Kangaroo" လုိ့
ေခၚေ၀ၚသမုတ္ခဲ့ပါတယ္ ၾသစေတးလ်န္းေတြေၿပာတဲ့ "Kan Ghu Ru" ဆုိတာက "We
don"t understand you " ပါတဲ့ဗ်ား..

၁၉။ကုိယ့္တံေတာင္ဆစ္ကုိ ကုိယ့္လ်ွာနဲ့ကုိယ္ လ်က္ၾကည့္ၾကစမ္းပါ..ရလားမသိဘူး

၂၀။ဟုိးအရင္က စစ္ပြဲေတြမွာ တပ္ဖြဲ ့ေတြ မပ်က္မစီး မဆုံးရွံုးပဲ
ကုိယ့္ရပ္ရြာကုိၿပန္လာနုိင္ရင္ " 0 killed"
လုိ့ေရးၿပီးၿပန္လာၾကပါတယ္တဲ့....အဲဒီကေန ယခုကြ်န္ေတာ္တုိ့ေတြ ေၿပာေနတဲ့
"OK "ဆုိတာ ၿဖစ္လာတာပါ..

ကဲ..ဒီေလာက္ပါပဲ.. ေနာက္မ်ားမွ..အားတဲ့အခ်ိန္ တင္ဆက္ေပးပါအုံးမယ္..
ေၾသာ္..ေၿပာစရာက်န္ခဲ့ေသးတယ္ ဒီစာကုိဖတ္တဲ့ သူ ၈၀% က ကုိယ့္တံေတာင္ဆစ္ကုိ
ကုိယ့္လ်ွာနဲ့ကုိယ္ လ်က္ၾကတယ္ဗ်ား.... ဟုတ္ရဲ့လား..

အခ်စ္ေလးရဲ့အီးခလုတ္

အလြန္ အရွက္ႀကီးေသာ မိန္းမပ်ဳိေလး တစ္ေယာက္

ငယ္သူတုိ႔ဘာ၀ ခ်စ္သူရည္းစား အျဖစ္ လူငယ္ေလး တစ္ဦးႏွင့္ ရည္ငံေနၾကပါသတဲ့။



တစ္ေန႔မွာ

ခ်စ္သူႏွစ္ဦး သာယာတဲ့ ျမစ္ကမ္းေဘး သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္ ျမက္ခင္းေလးမွာ ခ်ိန္းေတြ႔

ေနၾကတယ္။



သည္အခိုက္မွာ မနက္ခင္းတုန္းက ပဲႀကီးေလွာ္သုပ္နဲ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴ အျပင္

အဘြားရဲ႔ လွ်က္ဆားကိုပါ တို႔ၿမီးခဲ့တဲ့ မိန္းမပ်ဳိခမ်ာ ေလလည္ခ်င္

လာခဲ့ပါေလေရာ။



ခက္ၿပီ။

အရွက္ကလည္းႀကီး၊ ခ်စ္သူကလည္း အနီးမွာ အတူထုိင္ေနေလမ်ား လည္မိလုိက္လုိ႔ကေတာ့ မဟာ

အရွက္ ဟက္တက္ ကြဲေတာ့မွာပဲ။

ေလမလည္မိေအာင္အတင္းေအာင့္အည္းထားရတယ္။

ေအာင့္ထားရလြန္းလုိ႔ သြားေတြလည္း စိၿပီး၊ ေျခမကလည္း ေကြးလုိ႔။

အဲဒီ ေကြးေနတဲ့ ေျခေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ေျခမကို ျမင္သြားတဲ့ ခ်စ္သူက

“အခ်စ္ရဲ႔ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြက လွရဲ႔သားနဲ႔ ဘာလုိ႔ ေကြးထား တာလဲကြယ္” လုိ႔

ေျပာေျပာဆုိဆုိ ေျခမေလး တစ္ဖက္ကို ကိုင္ၿပီး ဆန္႔လိုက္တယ္။



မိန္းမပ်ဳိမွာ ေအာင့္ထားလုိ႔ မရေတာ့ဘဲ က်ယ္ေလာင္ ရွည္လ်ားတဲ့ အသံနဲ႔

ေလလည္လုိက္မိသြားေရာ။

မိန္းမပ်ဳိေလးဟာ မ်က္ႏွာကို လက္၀ါးႏွစ္ဖက္နဲ႔ အုပ္ၿပီး ရွက္လြန္းလုိ႔ ျမစ္ထဲ

ခုန္ဆင္း ေသမလို ျဖစ္သြားတယ္။

ခ်စ္သူေကာင္ေလးဟာ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိျဖစ္ၿပီး ပ်ာပ်ာသလဲ

ေခ်ာ့ေမာ့ေတာင္းပန္ လုိက္တာက

“အခ်စ္ကေလးရဲ႔ အီးခလုတ္မွန္း မသိလုိ႔ ကိုင္မိလုိက္တာပါ။ ကိုယ့္ကို

ခြင့္လႊတ္ပါကြယ္။ ေနာက္ဆုိ မကိုင္မိ

ေစရပါဘူးေနာ္”တဲ့။

Saturday, July 9, 2011

သမိုင္းထဲကေလာကီပညာ

ေဒါက္တာသန္းထြန္းက " ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ေလာကီပညာအေရးပါပံု " စာတမ္းငယ္ကိုျပဳစုေရးသားတဲ့အခါ ဗဒံုမင္းလက္ထက္ကို အထူးကိုးကားခဲ့တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ျမန္မာေတြရဲ့ အေခါင္အထြတ္ ကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ျဖစ္လို႕ပါတဲ့။

ျမန္မာ့သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ျမန္မာေတြ ေလာကီပညာကို ဘယ္ေလာက္ အားကိုးတယ္ဆိုတာ ေဖာ္ျပလိုတဲ့ရည္ရြယ္ျပီး ေရးသားတင္ျပသြားတယ္ဆိုေပမယ့္ ပဒံုမင္းလက္ထက္ ေခတ္တစ္ေခတ္တည္းကိုသာေျပာသြားတယ္။ ဒီေတာ့ က်န္တဲ့ေခတ္ကာလေတြအတြက္ မင္းတို႕လူငယ္ေတြဆက္လုပ္ၾကဆိုတဲ့သေဘာ သက္ေရာက္သြားပါတယ္။ ဒီအလုပ္ဆက္လုပ္ဖို႕ဟာ အေျပာလြယ္သေလာက္ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာေတာ့ အခ်က္လက္ရွာရတာခက္ခဲျပီး အင္မတန္ ဝိေရာဓိျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ အလုပ္ျဖစ္ေနပါတယ္။

ျမန္မာေတြအတြက္ ေလာကီပညာဟာ အင္း၊ အိုင္ ၊ ခလဲ့၊ လက္ဖြဲ႕ ၊ ဂါထာ၊ မႏၲန္၊ ပီယ၊ ေဗဒင္ ယၾတာ၊ အတိတ္၊ နိမိတ္ ၊ တေဘာင္၊ စနည္း ၊ ဘေဝါ ဆိုျပီးရွိပါတယ္။ အင္း၊ အိုင္ ၊ ခလဲ့၊ လက္ဖြဲ႕ ၊ ဂါထာ၊ မႏၲန္၊ ပီယ စတာေတြကို ပထမအုပ္စု ၊ ေဗဒင္ ယၾတာကို ဒုတိယအုပ္စု ၊ နိမိတ္ ၊ တေဘာင္ ၊ စနည္း ၊ ဘေဝါ စတာေတြကို တတိယအုပ္စုုဆိုျပီးအုပ္စု သုံးစုခြဲလို႕ရမယ္ထင္ပါတယ္။ လူေျပာသူေျပာသိပ္မ်ားတဲ့ ေဆးမင္ေၾကာင္ဟာ ပထမအုပ္စုထဲကျဖစ္ျပီး ၊ ဥစၥာပစၥည္း ဘယ္မွာျမဳပ္ထားတယ္ဆိုတာကိုညြန္းတဲ့ သိုက္စာကို ဒုတိယအုပ္စုထဲထည့္ပါမယ္။

ေလာကီပညာကို ေမွာ္ပညာလို႕ေခၚျပီး သိုးေဆာင္းဘာသာစကားနဲ႕ေျပာေတာ့ Magic ။ ဖေရဇာ (J.G Frazer) ကျဖင့္ ေလာကီပညာဆိုတာ တူရာတူေၾကာင္းျဖစ္တယ္ (Homeopathic Magic) နဲ႕ ထိထားလို႕အက်ိဳးတူကူးစက္တယ္ ( Contagious Magic ) ဆိုျပီးအေျခခံ ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ဒါကိုအလြယ္ေျပာတဲ့အခါ ျဖစ္ခ်င္တာကို အတုလုပ္ျခင္း (Imitation) နဲ႕ အစြမ္းထက္ျမက္တဲ့ပစၥည္းကို ထိကိုင္ထားလို႕ ကိုယ့္မွာလည္း အစြမ္းတိုးတက္လာျခင္း(Contagion) ဆိုျပီးေျပာရပါမယ္။

ေလာကီပညာ ေမွာ္ပညာဆိုတာ ယံုၾကည္မႈကိုအေျခခံကာ ျဖစ္တည္လာျခင္းျဖစ္ျပီး သမိုင္းမတင္မွီေခတ္ကာလကတည္းကရွိခဲ့တယ္လို႕ ယူဆႏိုင္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္တစ္ေသာင္းေက်ာ္ကျဖစ္တဲ့ ျပဒါးလင္းဂူ ( ပဒတ္လိုဏ္ဂူ ) နံရံေပၚမွာေရးခဲ့တဲ့ အ႐ုပ္ေတြထဲက သမင္႐ုပ္ ၊ ႏြား႐ုပ္ ႏွင့္ ေမွာ္ဆရာ႐ုပ္ေတြဟာ သာမန္႐ိုး႐ိုး အ႐ုပ္ေတြမဟုတ္ပါ။

ေမွာ္ဆရာက ရြတ္ဖတ္ျပီး အ႐ုပ္ကိုလွံနဲ႕ထိုးၾကရင္ ေနာက္တစ္ေန႕ အမဲလိုက္တဲ့အခါ သားေကာင္ေတြရမယ္လို႕ ယံုၾကည္ခ်က္မႈနဲ႕ ဂူနံရံမွာေရးဆြဲခဲ့တာျဖစ္မယ္လို႕ ခန္႕မွန္းၾကပါတယ္။ ဒါဟာ အတူကိုအတုလုပ္တဲ့ (Sympathetic Magic) ေမွာ္အတတ္လို႕ ထင္ျမင္ခ်က္ ေပးထားပါတယ္။ အဲဒိ ေလာကီပညာဆိုင္ရာ ယံုၾကည္မႈဟာ ယေန႕ေခတ္သစ္ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈမွာေတာင္ ရွိေနပါေသးတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ " ေႂကြးတင္ ရွင္ဘုရင္ဆပ္ " စကားနဲ႕အတူ အိမ္မွာ ဘုရင္နဲ႕ မိဘုရားပံု ခ်ိပ္ဆြဲထားတက္သလိုမ်ိဳးပါ။

ပညာရွင္တခ်ိဳ႕က ျမန္မာ့ေလာ့ကီပညာဟာ သေရေခတၱရာ ေခတ္ ေလာက္ကတည္းက စတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ့ ျမန္မာ့သမိုင္းပံုစာအုပ္ထဲက " ပ်ဴ " စာတမ္းငယ္ထဲမွာေတာ့ ပ်ဴေတြဟာ သူတစ္ပါးအသက္မသတ္လိုလို႕ ပိုးထည္မဝတ္ ၊ သို႕ေသာ္ ေဗဒင္ေမးဝါသနာပါတယ္ လို႕ဆိုထားပါတယ္။ ကိုးကားစရာအေထာက္ထား နည္းပါးလြန္းတဲ့အတြက္ သေရေခတၱရာ ပ်ဴေခတ္ ကတည္းက ျမန္မာ့ေလာ့ကီပညာဟာ စေနျပီလို႕ေျပာရင္ သိပ္ရဲတင္းလြန္းရာက်ပါမယ္။

ပညာရွင္တခ်ိဳ႕ကဆိုတယ္။ ေလာကီပညာရပ္ေတြျဖစ္တဲ့ အင္း၊ အိုင္ ၊ ခလဲ့၊ လက္ဖြဲ႕ ၊ ဂါထာ၊ မႏၲန္၊ ပီယ၊ ေဗဒင္ ၊ ေဆးမင္ေၾကာင္ ပညာေတြဟာ ပုဂံေခတ္အေစာပိုင္းမွာ ဆိုးသြမ္းတယ္လို႕အဆိုရွိတဲ့ အရည္းၾကီးေတြရဲ့ပညာရပ္ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ အရည္းဆိုတာ ရဟန္းကိုေခၚတာျဖစ္ျပီး ေျမဝယ္တဲ့အခါ ေသပြဲက်င္းပျပီး ကိစၥျဖတ္ေလ့ရွိတယ္ဆိုတာေလာက္သာ ေက်ာက္စာေတြမွာေတြ႕ရတယ္။ ဒီေတာ့ ရဟန္းေတြဟာ ေသရည္ေသာက္တယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကိုသာ လက္ခံစရာရွိတယ္။ လူတခ်ိဳ႕ဆိုသလို မိုက္ရမ္းဆိုးသြမ္းတဲ့အျပဳမႈမ်ိဳးရွိတယ္ဆိုတဲ့ မွတ္တမ္းမ်ိဳးမေတြ႕ရွိေသးပါ။

ေက်ာက္စာထဲမွာလည္းေတြ႕ရျပီး ျဖစ္ႏိုင္တာကို ခန္႕မွန္း ( Studies Guess )ေျပာရရင္ ျမန္မာေတြရဲ့ ပထမေရႊေခတ္ ပုဂံ ၁၁ ရာစုေလာက္မွာေတာ့ ေလာကီပညာ အားေကာင္းစျပဳေနပါျပီ။ ပုဂံဟာ စီးပြါးေရး ၊ ႏိုင္ငံေရးအင္အားေတာင့္တင္းလာတဲ့အတြက္ မိမိတို႕ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ဘုရားပုထိုးတည္ရာမွာလည္းေကာင္း ဗိသုကာလုပ္ငန္း၊ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း ၊ လယ္ယာလုပ္ငန္း၊ လက္မႈလုပ္ငန္းေတြမွာ အသုံးျပဳဖို႕ အႏၵိယသား လုပ္သားေတြတင္သြင္းေနရပါျပီ။

အခါေပး ပုဏၰား ဟူးရားေတြဟာ ဘုရင့္နန္းေတာ္ဆိုင္ရာ အခန္းနားေတြမွာ အဓိက ဦးစာေပး ပညာရွင္ေတြ ျဖစ္ေနပါျပီ။ တနည္းေျပာေတာ့ သူတို႕ဟာအဆင့္ျမင့္ ေလာကီပညာရွင္ေတြပါပဲ။ သူတို႕ႏွင့္အတူတပါတည္း တင္သြင္းမိရက္သားျဖစ္ေနတာက ဟိႏၵဳအယူဝါဒ နဲ႕ ေလာကီပညာ ဆိုင္အတတ္ပညာေတြပါဘဲ။ အတြင္း အျပင္မွာရွိတဲ့ အႏုပညာလက္ရာေတြကိုၾကည့္ျပီးေနာက္မွာေတာ့ ယခုအေခၚ နန္းဘုရား ၊ ေစတနာၾကီးဘုရားတို႕ဟာ ပုဂံေခတ္ အႏၵိယသားတို႕ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ရာ ဟိႏၵဳနတ္ဘုရားေက်ာင္းေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရာႏႈန္းျပည့္နီးပါးရွိပါတယ္။

ရာဇဝင္စာအုပ္ေတြထဲမွာေတာ့ မႏုဟာဘုရင္ ဟာ ဗ်တ္ဝိကိုသတ္ျပီ ျမိဳ႕႐ိုးေပၚမွာ ျမႇဳပ္တယ္။ သထံုျမိဳ႕ကိုပတ္ျပီး ေသြးစက္ေတြကိုခ်တဲ့အခါ အစိမ္းသရဲအျဖစ္နဲ႕ ျမိဳ႕ကို ေစာင့္ေရွာက္ရတယ္ လို႕ ဆိုတယ္။အနိ႐ုဒၶ ( အမ်ားအေခၚ အေနာ္ရထာ ) (၁၀၄၄- ၁၀၇၇ ) သထံုကိုသြားတိုက္တဲ့အခါ အခိုင္မာခုခံသည္ကတစ္ေၾကာင္း ျမိဳ႕႐ိုးေပၚမွာ ျမႇဳပ္ထားတဲ့ အစိမ္းေသသရဲ ဗ်တ္ဝိကခုခံတဲ့အခါ အလြယ္တကူတိုက္၍မရ လို႕ဆိုပါတယ္။

မႏုက်ယ္ ဓမၼသတ္ ျမီးခန္းမွာေတာ့ ျမိဳ႕စေတးခံရမယ့္ လူဆီက ေႂကြးမေတာင္းရလို႕ပါျပီးျဖစ္ေနပါတယ္။ ဟုတ္မဟုတ္ေသခ်ာမေျပာႏိုင္ေပမယ့္ ျမိဳ႕႐ိုး၊ က်ဳံး ၊ နန္းေတာ္တည္ေဆာက္တဲ့အခါ လူသတ္ျပီးစေတးတယ္ဆိုတာေတာ့ လူေျပာသူေျပာမ်ားတဲ့ ေလာကီပညာရပ္ တစ္ခုအပါဝင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ထီးလိႈင္မင္း ( ၁၀၈၄- ၁၁၁၃) (အမ်ားအေခၚ က်န္စစ္သား) နန္းတက္ျပီး တစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ ႏွစ္အၾကာမွာ နန္းေတာ္သစ္တည္ေဆာက္ပါတယ္။ နန္းေတာ္တည္ေဆာက္ပံုအေသးစိတ္ကို မြန္ဘာသာနဲ႕ ေက်ာက္စာေရးထိုးမွတ္တမ္းတင္ခဲ့ျပီး ယခု" က်န္စစ္သားနန္းတည္ေက်ာက္စာ မြန္ဘာသာ " လို႕ေခၚပါတယ္။

အဲဒိနန္းတည္ေက်ာက္စာဟာ ဗိသုကာပညာ ပႏၷနက္တည္ေဆာက္ပံု စတာေတြထက္ ေန႕စဥ္စီမံတဲ့ အႏၲရာယ္ကင္း ေလာကီအစီရင္ေတြကိုသာ အေသးစိတ္မွတ္တမ္းတင္ထားခဲ့တာမ်ားပါတယ္။ ဒါဟာ ပုဂံေခတ္ဦးပိုင္းေလာကီပညာအေၾကာင္းမွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အခိုင္မာဆုံး မွတ္တမ္းေက်ာက္စာျဖစ္ပါတယ္။

၄ ႏိုဝင္ဘာ ၁၁၀၁ မွ ၉ ေမ ၁၁၀၂ အထိ နန္းေတာ္တည္ေဆာက္ခ်ိန္ ၆ လၾကာတယ္။ တည္ေဆာက္ခ်ိန္ေျခာက္လဆိုေပမယ့္ တည္ေဆာက္မႈမွာ ပါဝင္သူေတြအားလုံးဟာ ေန႕စဥ္ရက္ဆက္လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ ေလာကီပညာရွင္ ေဗဒင္ပညာရွင္ ပုဏၰား ဟူးရားေတြရဲ့ တြက္ခ်က္မႈအရ အခါေတာ္ေပးတဲ့ေန႕ရက္ေတြအတိုင္းသာ တသေဝမတိမ္း လုပ္ရပါတယ္။ တည္ေဆာက္ပံုအစ အဆုံးအေသးစိတ္ကို ေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ့ က်န္စစ္သားနန္းတည္ေက်ာက္စာ မြန္ဘာသာစာတမ္းမွာဖတ္ပါ။ ဒီေနရာမွာေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာ ေလာကီအစီရင္တခ်ိဳ႕ကိုသာရည္ညြန္းသြားပါမယ္။

၄ ႏိုဝင္ဘာ ၁၀၁၁ ။ ။ တည္ေဆာက္မႈမွာပါဝင္တဲ့ သံပ်င္ၾကီး၊ သံပ်င္ငယ္၊ ကလန္ ၊ သူၾကီး ၊ ယင္သင္ ၊ ပုဏၰား ၊ ဟူးရား ၊ ဗိသုကာ နဲ႕ ေဝါထမ္းပုဏၰား မ်ား အတြင္းအကႌ်တို ၊ အျပင္အကႌ်ရွည္ နဲ႕ ပုဆိုးျဖဴဝတ္ရတယ္။ မြန္လူမ်ိဳး ၁၂၆ ေယာက္ ၊ ေျမကာလသားအိုး ၁၂၀ ။ ဗိႆႏိုး နတ္မင္းကိုပူေဇာ္။ ေကာင္းျမတ္တဲ့အခ်ိန္ၾကေရာက္ျပီလို႕ စည္တီး။ ေန႕သုံးဗဟိုရ္ မွာတစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ဌာနေတြမွာေရေဆး။

၅ ႏိုဝင္ဘာ ၁၀၁၁ ။ ။ ေရေဆး ေရပက္တစ္ၾကိမ္ထပ္ျပီးလုပ္။

၆ ႏိုဝင္ဘာ ၁၀၁၁ - ၂၄ ဇန္နဝါရီ ၁၁၀၂ ။ ။ အခါေတာ္မေပးတဲ့အတြက္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ရပ္နား။

၂၅ ဇန္နဝါရီ ၁၁၀၂ ။ ။ ေနာက္ထပ္တစ္ၾကိမ္ ေရေဆး ေရပက္လုပ္။

၂၆ ဇန္နဝါရီ ၁၁၀၂ - ၂၂ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၁၀၂ ။ ။ အခါေတာ္မေပးတဲ့အတြက္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ရပ္နား။

၂၃ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၁၀၂ ။ ။ ေဝါထမ္းပုဏၰားမ်ား အတြင္းအကႌ်တို ၊ အျပင္အကႌ်ရွည္ နဲ႕ ပုဆိုးျဖဴဝတ္ျပီးေရခတ္ဆင္း။ ပႏၷက္႐ိုက္ ေရႊၾကိဳးတား။

၂၄ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၁၀၂ ။ ။ တစ္ဗဟိုလ္ တစ္နာရီ (စက္နာရီ ၉ နာရီ ၂၄ မိနစ္) မွာ အျပင္နကၡတ္ကိုၾကည့္ျပီး အတိတ္ေကာင္း နိမိတ္ေကာင္းဖတ္၊ စာနဲ႕ေရး။ ရဟန္းေတြ ပရိတ္ရြတ္။

၂၅-၂၇ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၁၀၂ ။ ။ အခါေတာ္မေပးတဲ့အတြက္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ရပ္နား။

၂၈ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၁၀၂ ။ ။ ေရႊကာလသားအိုး ၈လုံး၊ ေငြကာလသားအိုး ၈လုံး၊ ေၾကးကာလသားအိုး ၁၀၈လုံး။ ဓားလြယ္ကိုင္ထားတဲ့ ျမန္မာနဲ႕ အိုးကိုေပြ႕ကိုင္မယ့္လူေတြက ပုဆိုးျဖဴဝတ္ျပီး၊ ေပါင္းျဖဴေဆာင္း။

၁ မတ္ ၁၁၀၂ ။ ။ နံနက္ ၁၁နာရီ ၁၆ မိနစ္မွာ မဟာေထရ ၊ ရွင္အရဟံနဲ႕ ပရိတ္ရြတ္သံဃာ ၈၁၀၈ပါးပရိတ္ရြတ္ ၊ ေခါင္းေဆာင္ မဟာေထရွိပါးအတြက္ ဖ်ာရွစ္ခ်ပ္၊ ပန္းေရးပုဆိုး ၈ ထည္။ တူရြင္း ၈ ေခ်ာင္း။ ကာလသားအိုး ၁၀၈ လုံး။ ခ႐ုသင္း ၁၀၈ခု။ ဖ်ာ ၁၀၈ ခ်ပ္။ ပန္းေရးပုဆိုး ၁၀၈ထည္။ တူရြင္း ၁၀၈ ေခ်ာင္း။

၂ မတ္ ၁၁၀၂ ။ ။ တနဂၤေႏြေန႕ တစ္ဗဟိုရ္(နံနက္ စက္နာရီ ၉နာရီတိတိ) ဥသွ်စ္ရြက္နီ႑ာန္ ေရႊျပားခတ္တဲ့ အဆင္းတန္ဆာဝတ္ ပုဏၰားသမီးပ်ိဳေတြက ခ်ည္မွ်င္ကိုယူျပီး ၊ သံဗ်င္ျပဇ်ာ လကၤာရကတန္းထိုးျပီး ပႏၷက္တိုင္ေတြမွာရစ္ပတ္။

၃ မတ္ ၁၁၀၂။ ။ေၾကးကာလသားအိုး ၃၃ လုံး၊ ဖ်ာ ၃၇ ခ်ပ္၊ ငွက္ေပ်ာပြဲ ၃၇၊ ကာလသာေရအိုး ၁၄၈ လုံး၊ ေရႊပန္း ၃၇ ကုံး၊ ဆီမီး ေဒါင္းလန္း ၃၇ခု၊ သံဘုတ္ေဒါင္းလန္း ၃၇ ၊ ေနစာျမက္ထည့္ ခ႐ုသင္း ၃၇ လုံး။

၄ - ၆ မတ္ ၁၁၀၂ ။ ။ အခါေတာ္မေပးတဲ့အတြက္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ရပ္နား။

၇ မတ္ ၁၁၀၂ ။ ။ နန္းေတာ္ ၁၀ ဌာနမွာ ေရႊျပား၊ ေငြျပား ၊ ေၾကးျပား သုံးျပားစီ ေျမမွာျမႇဳပ္ႏွံ ။ တိုင္ထူဖို႕ တူးထားတဲ့တြင္းထဲမွာ ေရႊျပား ၊ ေငြျပား ၊ ေၾကးျပား ေတြကိုျဖန္႕ခင္း။ အစီရင္အားလုံးျပည့္စံုေၾကာင္း ပုဆိုးေပၚမွာေရးျပီး၊ တိုင္ရင္းမွာ ပုဆိုးကိုထုပ္စည္း။

၈ မတ္ ၁၁၀၂ ။ ။ စေနေန႕ သုံးဗဟိုရ္ ( စက္နာရီ ညေနသုံးညာရီ ) သံဗ်င္ ကကာၤသူရ္ ၊ သံဗ်င္ ရာဇိသူရ္၊ သံဗ်င္ ရိပုသဒၵေနာ၊ သံဗ်င္ မဟာဆတိၱ၊ သံဗ်င္ သံဗ်င္ျပဇ်ာ လကၤာရ ၊ ပုဏၰား ဟူးရားတို႕က နန္းရင္ျပင္ေလးဘဲအစပ္မွာ နိဓိ(ရတနာအိုး) ကိုပုဆိုးျဖဴထုပ္ျပီးျမႇဳပ္။

၉-၁၁ မတ္ ၁၁၀၂ ။ ။ အခါေတာ္မေပးတဲ့အတြက္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ရပ္နား။

၁၂ မတ္ ၁၁၀၂ ။ ။ ျပာသာဒ္ၾကီးၾကငွန္းတိုင္ တြင္းတူး။ ချပင္ဆင္ကပ္တိုင္ ေလးတိုင္စိုက္။ ၃ ဗဟိုရ္ ၂ နာရီ (စက္နာရီ ညေန ၅ နာရီ) မွာေထာင့္တိုင္ေတြစိုက္ထူ။

၁၃ မတ္ ၁၁၀၂ ။ ။ ေသာၾကာေန႕ နံနက္ေစာေစာ ၅ နာရီ ( စက္နာရီ ၇ နာရီ ) ေလွကားေလးဖက္တပ္ဆင္။ အရပ္ ဆယ္မ်က္ႏွာကို ရွစ္ခိုး။

၁၄ မတ္ - ၆ ဧျပီ ၁၁၀၂ ။ ။ အခါေတာ္မေပးတဲ့အတြက္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ရပ္နား။

၇ ဧျပီ ၁၁၀၂ ။ ။ တနလၤာေန႕ ေလးဌာနေဘးတိုင္ေတြကို ထြင္းေဖာက္။

၈ ဧျပီ ၁၁၀၂ ။ ။ အခါေတာ္မေပးတဲ့အတြက္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ရပ္နား။

၉ ဧျပီ ၁၁၀၂ ။ ။ ဗုဒၶဟူးေန႕ သီဟန ပလႅင္ထားဖို႕ရာ ျပသာဒ္ၾကီး ေလးမ်က္ႏွာ ေလွကားတပ္ဆင္။

၁၁ ဧျပီ ၁၁၀၂ ။ ။ ေလွကားတပ္ဆင္ျပီး။

၁၂-၁၅ ဧျပီ ၁၁၀၂ ။ ။ အခါေတာ္မေပးတဲ့အတြက္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ရပ္နား။

၁၆ ဧျပီ ၁၁၀၂ ။ ။ ဗလိနတ္စာေကြၽး ၊ ဗိႆႏိုးနတ္မင္းပူေဇာ္။

၁၇-၂၄ ဧျပီ ၁၁၀၂ ။ ။ အခါေတာ္မေပးတဲ့အတြက္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ရပ္နား။

၂၅ ဧျပီ ၁၁၀၂ ။ ။ ေသာၾကာေန႕ တိုင္ဖို ၊ တိုင္မအားလုံးစိုက္ထူျပီး။

၂၆ ဧျပီ - ၅ ေမ ၁၁၀၂ ။ ။ ပူေဇာ္ပြဲထပ္လုပ္။

၉ ေမ -၁၁၀၂ ။ ။ ဗိႆႏိုးနတ္ ပူေဇာ္။ သီဟန ပလႅင္အေခ်ာသတ္ ျပီးစီး၊ ရႊနန္းေတာ္တည္ေဆာက္မႈအျပီးသတ္။

အထက္ေဖာ္ျပပါအခ်က္ေတြဟာ နန္းေတာ္တည္ေဆာက္မႈလုပ္ငန္းေတြထဲကမွ စိတ္ဝင္စားစရာတခ်ိဳ႕ ျဖစ္ပါတယ္။ နန္းတည္ေက်ာက္စာအရ နန္းေတာ္တည္ေဆာက္မႈျဖစ္စဥ္တစ္ခုလုံးကို ေလ့လာတဲ့အခါ ေလာကီအစီရင္ေတြကသာလြမ္းမိုးထားတာေတြ႕ရပါတယ္။

ထီးလိႈင္မင္းဟာ ပိဋကတ္ သုံးပံုအလႉရွင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္ျပီး ရွင္အရဟံလို ဆရာေကာင္း မ်ိဳးအနားမွာရွိေနပါလွ်က္ နန္းေတာ္ဆိုင္ရာ အခန္းနားေတြမွာ ေလာကီအစီရင္ေတြကို ပိုပိုသာသာ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ခဲ့တာေတြ႕ရပါတယ္။

၇ မတ္ ၁၁၀၂ မွာေတာ့ နန္းေတာ္ ၁၀ ဌာနမွာ ေရႊျပား၊ ေငြျပား ၊ ေၾကးျပား သုံးျပားစီ ေျမမွာျမႇဳပ္ႏွံတယ္ ။ တိုင္ထူဖို႕ တူးထားတဲ့တြင္းထဲမွာ ေရႊျပား ၊ ေငြျပား ၊ ေၾကးျပား ေတြကိုျဖန္႕ခင္းျပီးျမႇဳပ္ျပန္တယ္။ အစီရင္အားလုံးျပည့္စံုေၾကာင္း ပုဆိုးေပၚမွာေရးျပီး၊ တိုင္ရင္းမွာ ပုဆိုးကိုထုပ္စည္းထားတယ္။ အလြယ္ေျပာေတာ့ ဒါဟာ နန္းေတာ္သစ္တည္ေဆာက္ရာမွာ " အင္း " ခ် တာျဖစ္ပါတယ္။

လူေျပာသူေျပာမ်ားလွတဲ့ လူသတ္ျပီးစေတးတာမ်ိဳးေတာ့ မေတြ႕ရပါ။ သို႕ေပမယ့္ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ဒီမင္းဟာ နန္းေတာ္သစ္တည္ေဆာက္ရာမွာ ေလာကီပညာေတြကို ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ေစတဲ့ ပထမဦးဆုံး မင္းအျဖစ္မွတ္တမ္းဝင္ပါတယ္။

ေလာကီပညာအေႀကာင္း

လက္ဆင့္ကမ္းလာတဲ့ေလာကီပညာရပ္ဟာ အဝေခတ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အင္အားအေကာင္းဆုံးနဲ႕ ေရပန္းအစားဆုံး အခ်ိန္ကာလျဖစ္လာပါတယ္။ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ပညာရွင္အမ်ားစုက အဝေခတ္ဟာ ျမန္မာ့စာေပယဥ္ေက်းမႈ ေရႊေခတ္လို႕ ဆိုၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားကေန ပါဠိ၊ သကၠတဘာသာ က်မ္းအမ်ားအျပား တင္သြင္းလာျခင္းဟာအဓိကအေၾကာင္းရင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ က်မ္းေတြထဲမွာ ေလာကီပညာရပ္ဆိုင္ရာက်မ္း ေတြလည္းပါ ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ တစ္ခုသတိထားရမွာက လူအမ်ားေျပာေနသလို အင္း၊ အိုင္ ၊ ခလဲ့၊ လက္ဖြဲ႕ ၊ ဂါထာ၊ မႏၲန္၊ ပီယ၊ ေဗဒင္ ယၾတာ ဆိုင္ရာေလာကီပညာရပ္ေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းေလ့လာလိုက္စားသူေတြဟာ ပုဂံအရည္ၾကီးေတြကေနဆင္းသက္တဲ့ ေတာေက်ာင္းရဟန္းေတြျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အဆိုပါ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ေတာေက်ာင္းရဟန္းေတြသာမက သာမန္ေက်ာင္းက ရဟန္းတခ်ိဳ႕ပါ ေလ့လာလိုက္စားျပီး ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္တဲ့သာတကေတြရွိပါတယ္။မင္းဆရာ ရဟန္းေတြလည္းပါ ပါတယ္။

အဝေခတ္လယ္ပိုင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးမတည္မျငိမ္ျဖစ္တဲ့အခါ ကိုယ့္ရပ္ ကိုယ့္ေဒသ လုံျခဳံေရးအတြက္ ရဟန္းေတြက သာ တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီ ရဟန္းေတြကို သံဃာ့ရာဇာလို႕ ေခၚျပီး တကယ္လည္းဩဇာအာဏာၾကီးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို သံဃာ့ရာဇာေတြရဲ့ ေက်ာင္းေတြဟာ လက္ေဝွ႕ ၊ နဘန္း နဲ႕ ေလာကီပညာရပ္ဆိုင္ရာသင္ၾကားေရးေက်ာင္းေတြျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကိုယူျပီး ေဆးမင္ေၾကာင္စတင္ေပၚေပါက္လာတာ အဝေခတ္ကတည္းကျဖစ္တယ္လို႕ခန္႕မွန္းၾကတာပါ။

ဒီလိုေက်ာင္းမ်ိဳးကို ကုန္းေဘာင္ေခတ္ေရာက္လာတဲ့အခါ ပြဲေက်ာင္းလို႕ အမည္ေပး ေခၚေဝၚတာေတြ႕ရတယ္။ ႏိုင္ငံေရးျပန္လည္တည္ျငိမ္လာသည့္တိုင္ ေတာေက်ာင္းေတြႏွင့္ ေတာေက်ာင္းပညာရပ္ေတြကို ဘုရင္ကိုယ္တိုင္ေနာက္ကြယ္ကေန အားေပးအားေျမႇာက္လုပ္တာမ်ိဳးရွိေနတဲ့အတြက္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္အထိ ပြဲေက်ာင္းေတြဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္လာပါတယ္။

ပုဂံအလြန္ အႏွစ္တစ္ရာအေျခေနဟာ ႏိုင္ငံေရးမတည္ျငိမ္တဲ့ကာလျဖစ္ပါတယ္။ ေဒသတြင္း မင္းျမိဳင္ေတြအၾကား အာဏာလြန္ဆြဲတာေတြအျပင္ ျပည္ပရန္ ႏွင့္ ရွမ္းေတြအင္အားေကာင္းလာတဲ့အခ်ိန္လည္း ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဒသတြင္းတည္ျငိမ္မႈမရွိပါ။ ညီအကို သားအဖ ၾကားလုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈေတြေၾကာင့္လည္း ေခါင္းေဆာင္ေတြအၾကား တစ္ဦးအေပၚ တစ္ဦးယုံၾကည္မႈ မရွိၾကပါ။ ဒီေတာ့ လုပ္ၾကံျပီး မင္းျဖစ္လာျပီဆိုတာနဲ႕ အရင္ဆုံးလုပ္ၾကတာက ရာဇပလႅင္ေပၚ ျမဲျမဲၾကာၾကာ ထိုင္ရဖို႕ အဓိကထားလုပ္ေဆာင္ၾကပါေတာ့တယ္။

ဒီေတာ့ လံုျခဳံေရးအရ ျမိဳ႕သစ္တည္တာတို႕ ျမိဳ႕ေျပာင္းတာတို႕လုပ္လာၾကတယ္။

မင္းေတြျမိဳ႕ေျပာင္းရာမွာ အေရးထားတဲ့အျခားအထိကအခ်က္ေတြကေတာ့
၁။ စားနပ္ရိကၡာဖူလုံဖို႕ရန္ စိုက္ပ်ိဳးျဖစ္ထြန္းရာအရပ္ ျဖစ္လိုျခင္း
၂။ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္တဲ့ အခ်က္အျခာက်ရာအရပ္ ျဖစ္လိုျခင္း
၃။ အေရးၾကဳံပါက ရန္သူကို ခုခံကာကြယ္ႏိုင္ရန္ သဘာဝတရားရဲ့ အားသာခ်က္က်ရာ အရပ္ ျဖစ္လိုျခင္း ( တစ္နည္းေျပာေတာ့ လုံးျခံုေရးအရ အားသာခ်က္ ရယူလိုျခင္း )

စတဲ့အခ်က္ေတြအေပၚအေျခခံျပီး ျမိဳ႕တည္ ျမိဳ႕ေျပာင္းလုပ္ၾကပါတယ္။ သို႕ေပမယ့္ မင္းဆိုတာက ျပည္သူမရွိဘဲ ရပ္တည္လို႕ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ ျမိဳ႕ေျပာင္းရာမွာ အမ်ားျပည္သူ ရဟန္းရွင္လူေတြရဲ့ သေဘာတူၾကည္ျဖဴမႈရွိဖို႕လိုပါတယ္။ ဒီေနရာ ဒီအရပ္ဟာ ငါ့အတြက္လံုျခဳံေရးအရ စိတ္မခ်ရလို႕ အျခားျမိဳ႕ကိုေျပာင္းမယ္ မင္းတို႕လိုက္ခဲ့ရမယ္ဆိုျပီး ေျပာင္းခိုင္းလို႕ကျဖင့္ ရဟန္းရွင္လူေတြက လိုက္နာမယ္မဟုတ္ပါ။ ဒီေတာ့ မင္းႏွင့္ မင္းခစားေတြတိုင္ပင္ျပီး ေလာကီပညာ အတုအေယာင္ကို ဖန္တီးရပါေတာ့တယ္။ အဲဒီ အတုေယာင္ေလာကီပညာကို ဗ်ာဒိတ္ခန္းလို႕ေခၚတယ္။

ဗ်ာဒိတ္ခန္းထဲ အဓိကပါတဲ့အခ်က္ေတြကေတာ့
၁။ ဘုရင္ မင္းျမတ္သည္ ဘုရားအမ်ိဳး သက်သာကီ မ်ိဳးႏြယ္မွဆင္းသက္လို႕ ျမင့္ျမတ္တဲ့အမ်ိဳးျဖစ္သည္။
၂။ ဘုရင္ မင္းျမတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား ဗ်ာဒိတ္ရမင္းျဖစ္သည္။
၃။ ျမိဳ႕ေျပာင္း ျမိဳ႕တည္ဖို႕ရာ ဟိုယခင္က ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ႂကြလာျပီး ဗ်ာဒိတ္ေပးသည္။
၄။ ဤသို႕ ျမိဳ႕ေျပာင္း ျမိဳ႕တည္ျခင္းမွာ သာသနာ့အက်ိဳး၊ ရဟန္းရွင္လူအက်ိဳး ႏွင့္ အမ်ားသတၱဝါ ေဘးကင္းရန္ကြာဖို႕ရာျဖစ္သည္။
၅။ သို႕ျဖစ္ပါ၍ ဗ်ာဒိတ္ရမင္း ဗ်ာဒိတ္ရေနရာ ေျပာင္းေရႊ႕ရာမွာ ၾကည္ျဖဴစြာနာခံ၍ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ရန္ အေရးၾကီးသည္။

အဲဒီအခ်က္ေတြကိုအေျခခံျပီး မင္းအလိုက် ဖန္တီးေပးရတဲ့ ဗ်ာဒိတ္ခန္းေတြဟာ ေလာကီပညာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဒီေနရာမွာ ထပ္ျပီးေဆြးေႏြးဖို႕လိုမယ္မထင္ေတာ့ပါ။ သို႕ေပမယ့္ ေရွးကေရးခဲ့တဲ့ ဗ်ာဒိတ္ခန္းစာေတြဟာ ႏိုင္ငံေရး ၊ လူမႈေရး ႏွင့္ ေဒသဆိုင္ရာအခ်က္လက္ေတြေပးတဲ့အတြက္ အေရးပါတဲ့ ေရွးမွတ္တမ္းအျဖစ္ ရွိေနဆဲပါ။ ဗ်ာဒိတ္ခန္းေတြႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး သမိုင္းသုေတသန ပညာရွင္ ဦးထြန္းလိႈင္ (ကေလာင္အမည္ ေရႊကိုင္းသား ) တစ္ျဖစ္လဲ ဦးဇင္း ဦးေသာဘိတ ရဲ့မွတ္ခ်က္ဟာ မွတ္သားဖြယ္ျဖစ္ပါတယ္။

" ကြၽႏု္ပ္တို႕၏ သေဘာမွာ ဗ်ာဒိတ္ခန္းမ်ားသည္ ျမန္မာရာဇဝင္ကို အရည္ေသြးတက္ေအာင္ သိဒိၶတင္ေပးျခင္းမွ်သာျဖစ္သည္ဟု ဆိုခ်င္ပါေတာ့သည္။ သို႕ေသာ္ ထိုသိဒိၶတင္ေပးမႈညည္ သမိုင္းက်က် မွတ္တမ္းတင္ခံႏိုင္လွ်င္ကား ေကာင္းပါ၏။ ထိုသို႕ မဟုတ္ပါက ျမန္မာရာဇဝင္၏ အရည္အေသြး ယုတ္ေလ်ာ့သိမ္ဖ်င္းသြားေအာင္ ျပဳလုပ္သည္ႏွင့္ တူေနမည္ကို စိုးရိမ္မိပါသည္" ဆိုျပီး မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့တယ္။

၁၃၅၉ ခုႏွစ္မွာ ရွမ္းေတြဝင္လို႕ စစ္ကိုင္း ပ်က္စီးတယ္။ ၁၃၆၂ ႏွစ္မွာ ပင္းယကို ရွမ္းေတြထပ္ဝင္လို႕ ပ်က္စီးျပန္တယ္။ ရွမ္းေတြအင္းအားေကာင္းလာျပီး စစ္ကိုင္း ၊ ပင္းယ ျမိဳ႕ေတြကို ဝင္ေရာက္ဖ်က္စီးျပီးေနာက္မွာေတာ့ ျမန္မာေတြ အေတာ္ေလး အားနည္းသြားပါေတာ့တယ္။ အင္အား စုစည္းမႈဆိုတာထက္ မင္းျဖစ္ဖို႕ရာကိုသာ အဓိကထားတဲ့အတြက္ မင္းျပိဳင္ မင္းငယ္ေတြ အားျပိဳင္ေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ ၁၃၄၆ ခုႏွစ္မွာ သတိုးမင္းဖ်ားနန္တက္တယ္။ မင္းျဖစ္လာျပီးေနာက္ လုံျခဳံမႈမရွိတဲ့ ပင္းယမွာ မေနလို႕တဲ့အခါ ျမိဳ႕သစ္တည္ဖို႕ ျမိဳ႕ေျပာင္းဖို႕ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။

ပုဂံေခတ္အသုံးျပဳတဲ့ေလာကီပညာဟာ ေဗဒင္ ယၾတာ ၊ အခါေပး ၊ ျမိဳ႕တည္ နန္းတည္ရာမွာ အင္းခ် စတာေတြကသာ ပိုမ်ားမယ္ထင္ပါတယ္။ အင္းျပားခ်တယ္ ေရႊအိုး ၊ ရတနာအိုးျမႇဳပ္တယ္ဆိုတာေျပာထားေပမယ့္ ဘယ္လိုအင္းမ်ိဳးဆိုတာေတာ့ ေက်ာက္စာထဲထည့္ေရးမယ္မဟုတ္ပါ။ အေသခ်ာေျပာႏိုင္ဖို႕ရာ က်န္စစ္သားနန္းေတာ္ရာေဟာင္းကို ရွာျပီးတူးၾကည့္တာမ်ိဳး လုပ္ႏိုင္ရင္ပိုေကာင္းပါမယ္။ လူစေတးတည္ဆိုရင္လည္း လူဦးေခါင္းခြံ လူ႐ိုး ရွာေတြ႕ဖို႕လိုပါတယ္။

အင္းဝေခတ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္မာေတြရဲ့ ေလာကီပညာ အင္း အိုင္ ခလဲ့ လက္ဖြဲ႕ ေဗဒင္ ယၾတာဆိုတာေတြဟာ နန္းတြင္းသုံးေလာကီပညာရပ္ တင္မေတာ့ဘဲ ရဟန္းရွင္လူ အေျခခံလူတန္းစားေတြအထိ ေရပန္းစားလာပါျပီ။ အတိတ္ နိမိတ္ တေဘာင္ စတာေတြကျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး ၊လူမႈေရးတို႕ကိုေဖာ္ျပေလ့ရွိတယ္။ တစ္နည္း လူအမ်ားနဲ႕ ပိုျပီးသက္ဆိုင္လာတဲ့အတြက္ နန္းေတာ္အသိုင္းဝိုင္းေတြမွာ ပိုျပီးလူၾကိဳက္မ်ားပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ တေဘာင္ ေကာက္ယူျပီး ေရွ႕ျဖစ္ေဟာတဲ့ အေလ့ထကိုအုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္သူေတြ အထူးအေလးေပးေလ့ရွိတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ တေဘာင္ေတြဟာ လူထုအသံကိုထင္ဟပ္တဲ့အတြက္ အဲဒီေခတ္ ႏိုင္ငံေရး လူမႈေရးသုံးသပ္မႈေတြအတြက္ အေထာက္ကူျဖစ္ေစပါတယ္။

သတိုးမင္းဖ်ား ( ၁၃၆၄-၁၃၆၇) ဟာ ပထမဦးဆုံး စစ္ကိုင္းျမိဳ႕ ရွိရာေရႊ႕ေျပာင္း နန္းစိုက္ရန္ သင့္၊ မသင့္ တေဘာင္နာေစတဲ့အခါ

' ထဘီေတာင္းေစ ၊ ေျခေကာင္းေစ ၊ တဘက္ခါးဆီး၊ ေခြၽးၾကီးတစ္ျဖာ ပန္းမသာ ' ဆိုျပီး တေဘာင္ေပၚတယ္။ တေဘာင္ရဲ့ အနက္မွာ ' စစ္မက္ေရးရာ ၾကဳံတဲ့အခါ အခြင့္မသာ၊ ဒါေၾကာင့္ ထီးနန္အာဏာ တည္ျမဲရန္စိတ္မခ် ' ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့မွ အင္းဝ အရပ္မွာ ျမိဳ႕သစ္တည္ရန္သင့္မသင့္ ဆိုျပီး တေဘာင္နာေစတဲ့အခါ

" ျပယာယ္သေလာ၊ ျပယ္သေလာ၊ ျပယာယ္သင္တိုင္း၊ ျမႏွင့္ ႏိႈင္းသည္၊ ေစာက်ိဳင္းပတ္စာ နယ္သေလာ၊ အေမြးတပံု အခြဆုံကိုရြယ္သေလာ " ဆိုျပီးတေဘာင္ထြက္ပါတယ္။ အလြယ္ေျပာေတာ့ ဒီတေဘာင္ဟာေကာင္းတဲ့သေဘာကိုေဆာင္တဲ့အတြက္ အဝျမိဳ႕ကိုစတည္ပါတယ္။ ဒီလိုႏွင့္ သတိုးမင္းဖ်ား ( ၁၃၆၄-၁၃၆၇) ဟာ ပထမ အဝျမိဳ႕တည္မင္းျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။

နန္းေတာ္တည္ေဆာက္စဥ္ ရွင္ဘုရင္က ယာယီတည္းနန္းနဲ႕ေနတဲ့အခါ စပါးၾကီးေျမႊေတြ႕တဲ့အခါ ဤျမစ္ဆုံဝ၌ ျပည္ၾကီးျဖစ္၍ သာသနာေတာ္၏ ထြန္းပရာ ျဖစ္လတံၱ႔ ၊ဤျပည္ၾကီးကို မွီ၍ အသက္ေမြးေသာ သူတို႕သည္လည္း ခ်မ္းသာစြာ ျဖစ္လတံၱ႔ ဆိုျပီး နိမိတ္ဖတ္ပါတယ္။

အခ်က္ေျခာက္ခ်က္ပါတဲ့ " သတိုးမင္းဖ်ား အိပ္မက္ခန္း " မင္းဆရာ ပတူၾကီး သဃၤရာဇာ ကိုနိမိတ္ဖတ္ေစတဲ့အခါမွာလည္း တူညီတဲ့ နိမိတ္ေကာင္းဘဲရပါတယ္။ဒီအိပ္မက္ကို ပထမေမာင္းေထာင္းဆရာေတာ္(ရွင္ညာဏ) လူထြက္ မင္းတိုင္ပင္အမတ္ၾကီး မဟာဓမၼသၾကၤန္ကျဖင့္ သုံးႏွစ္တစ္ၾကိမ္စည္ပင္ဝေျပာမယ္ဆိုျပီး နိမိတ္ဖတ္ျပန္ပါတယ္။ ဇာတာေတာ္ပံုရာဇဝင္ စာမ်က္ႏွာ ၆၀ ပါ အင္းဝျမိဳ႕တည္ဇာတာခြင္ အၫႊန္းမွာေတာ့ " ၇၂၆ ခု တေပါင္းလဆန္း (၆)ရက္ ၃ ေန႕အဝကို သတိုးမင္းဖ်ား သစ္ျမိဳ႕တည္သည္။ အတာ ၁၃၆၆ တာ၊ နကၡတ္ ၂၆ လုံး " ဆိုျပီးေတြ႕ရပါမယ္။

ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း အတြဲ(၉) စာမ်က္ႏွာ(၄၁၃)မွာေတာ့ " အင္းဝျမိဳ႕ကို ပထမတည္စဥ္က သတၱဳေၾကးနီျပား အင္း(၂) မိုက္ပတ္လည္ကို ေျမတြင္ အင္း(၁၀၀၀) ျမႇဳပ္ေစ၍ ေညာင္(၁၀၀၀)စိုက္သည္" ဆိုျပီးေတြ႕ရပါမယ္။ ခုလိုေလာကီပညာေတြကိုအားကိုးတၾကီးလုပ္ေပမယ့္ အဝျမိဳ႕တည္မင္းဟာ သုံးႏွစ္သာသာ သာထီးနန္စိုးစံသြားရတာကိုမွတ္သားဖြယ္ေတြ႕ရပါတယ္။

အဝထီးနန္းကို ၾတၽာဖ်ား က ၅စက္တင္ဘာ ၁၃၆၇ ခုႏွစ္မွာဆက္ခံတယ္။ ေယာက္ဖျဖစ္သူရဲ့ ထီးအ႐ိုက္အရာကိုဆက္ခံတာျဖစ္ေပမယ့္ နန္းသိမ္းျပီးေနာက္ ထုတ္ျပန္တဲ့ ၁၉ ဇြန္ ၁၃၆၈ ေန႕စြဲပါအမိန္႕ေတာ္မွာေတာ့ သူ႕ကိုယ္သူ ဗ်ာဒိတ္ရမင္းအျဖစ္ သိဒိၶတင္ျပီး အမိန္႕ေတာ္ထုတ္သြားတာကို မွတ္သားဖြယ္ေတြ႕ရပါတယ္။ မဆီမဆိုင္ မင္းျဖစ္လာေပမယ့္ ငါလည္း ဗ်ာဒိတ္ရမင္းျဖစ္လို႕ အရင္မင္းထက္ေတာ့ မညံ့ဘူးလို႕ေျပာခ်င္တာျဖစ္တယ္။