Thank You Visited My Blog.
ကြ်ႏ္ုပ္သည္ အဘမင္းသိခၤ၏ နတ္မ်က္စိကဲ့သို႔ အရာအားလံုးကို ထိုေဖာက္၍ ျမင္ႏိုင္ေသာ က်င့္စဥ္ကို ေအာက္တြင္ အေသးစိပ္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။ မသိသူေက်ာ္သြား သိသူေဖာ္စား ဟူေသာစကားအရ ၀ါသနာပါေသာ သူမ်ား လိုက္နာ က်င့္ေဆာင္၍ အျမင္မ်ားေပါက္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ၾကပါေစေၾကာင္း ေစတနာေကာင္းျဖင့္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ရပါသည္။
နတ္မ်က္စိက်င့္စဥ္ဆိုတာ….
အရာအားလံုးကို ျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္။ အေမးတိုင္းကို အေျဖ ထုပ္ႏိုင္တယ္။ မည္သည့္ ပညာရပ္ႏွင့္မဆို အစမ္းသတ္ခံႏိုင္တယ္။ အေ၀းက အရာ၀တၳဳကိုလည္း ေဟာႏိုင္တယ္။ ဖံုးထားတဲ့ အရာ၀တၳဳကိုလည္း ဖြင္ခ် ေဟာေျပာႏိုင္တယ္။ အတိတ္ အနာဂါတ္ ပစၥဳပၸန္ ကာလသံုးပါးလံုး ေ၀ဖန္ ပိုင္းျဖား ေဟာေျပာႏိုင္ေသာ ပညာရပ္ တစ္ခုပါပဲ။
ဒီက်င့္စဥ္မွာက Crystal Gazing ေခၚ ဓာတ္ဖန္လံုးကို အသံုးျပဳ၍ က်င့္ယူရမယ္။ ဓာတ္ဖန္လံုး မရွိရင္ေရာ။ ရပါတယ္။ ဓာတ္ဖန္လံုးကေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ဓာတ္ဖန္လံုး မရွိရင္ေတာ့ ေရတို႔ မွန္တို႔နဲ႔ ေလ့က်င့္လို႔ ရပါတယ္။
ဒီေလာက္ အာနိသင္ထက္ျမက္တဲ့ က်င့္စဥ္ကို လူတိုင္းေလ့က်င့္လို႔ ရမလား၊ ေအာင္ျမင္မလား။
ေအာင္ျမင္ပါတယ္။ လူတိုင္း ေလ့က်င့္လို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္တာနဲ႔ ေႏွးတာပဲ ရွိတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းနဲ႔ ဘာလုပ္လုပ္ တက္တက္ၾကြၾကြ ရွိတတ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြရယ္ ခႏၶာကိုယ္ ဖြဲစည္း တည္ေဆာက္ပံုအရ အ႐ိုးအဆစ္ေတြ ႀကီးမား က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လူေတြ ဖြံ႕ထြားတဲ့လူေတြဟာ ဒီလိုက်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္ရင္ သူတကာေတြထက္ ပိုၿပီး ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ေလ့ရွိတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ ၾကည့္လိုက္ရင္ ကုတ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္နဲ႔။ သူတို႔ အသံက ေညာင္နာနာနဲ႔။ စကားေျပာရင္လဲ မပြင့္တပြင့္နဲ။ ခိုေၾကာင္ ခိုး၀ွက္ လုပ္တတ္တယ္။ ဘာလုပ္လုပ္ တက္တက္ၾကြၾကြ မရွိဘူး။ အဲဒီလို လူေတြၾကေတာ့ ၾကာတတ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ေအာင္ျမင္တာခ်ဥ္းပါပဲ။ ျမန္တာနဲ႔ ၾကာတာ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရွိပါတယ္။
ကဲ… ဘယ္လို က်င့္ၾကမလဲ။
ဓာတ္ဖန္လံုး ရွိရင္ေတာ့ ဓာတ္ဖန္လံုးနဲ႔ က်င့္ေပါ့။ ဓာတ္ဖန္လံုး မရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဖန္ခြက္ထဲကို ေရထည့္ၿပီး ေလ့က်င့္လို႔ ရပါတယ္။ စမ္းေခ်ာင္းေရဆို ပိုေကာင္းတယ္လို႔ အဘေျပာဖူးတယ္။ ဖန္ခြက္ကေတာ့ ေျပာင္ေနာ္။ လံုးလံုး။ ေလးေဒါင့္တို႔ ပန္းေတြ ဘာေတြပါတဲ့ ဖန္ခြက္ဆို မရဘူး။ ေျပာင္ေခ်ာမွ ေကာင္းတယ္။ အဲဒီ ဖန္ခြက္ထဲမွာ ေရထည္။ ကိုယ့္ေရွ႕က စားပြဲေပၚတင္ၿပီး ၾကည့္ရမယ္။ ဒါပါပဲ။ အေရးႀကီးတာက ကိုယ္ၾကည့္တဲ့ ဖန္ခြက္ထဲကို ေဘးက အရိပ္ေတြ အလင္းေတြ မ၀င္ေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ရမယ္။ ေကာင္းတာကေတာ့ က်င့္မယ့္လူရဲ့ ေနာက္ေက်ာမွာ မီးထြန္းထားရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းမယ္။
တစ္ေန႕ကို အနည္းဆံုး ဆယ္မိနစ္ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ စၿပီး တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ရမယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ၾကည့္တဲ့ အခ်ိန္ေတြ တေျဖးေျဖး တိုးသြားေပါ့။ ပါးစပ္က ဂါထာေတြ မႏၱာန္ေတြ ရြတ္ေနစရာ မလိုဘူး။ ကိုယ့္ စိတ္ထဲကလည္း ဘာမွ မွတ္ေနစရာမလိုဘူးေနာ္။ ေတြးေနစရာလည္း မလိုဘူး။ ပုတီး စိပ္ေနဖို႔လည္း မလိုဘူး။ အဲဒီ ေရထည့္ထားတဲ့ ဖန္ခြက္ကို တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ေနတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပဲ လုပ္ရမွာ။ ၾကည့္ေနတာ တစ္ခုပဲ လုပ္ရမွာ။ ဒါအေရးအႀကီးဆံုးပဲ။
အဲဒီလို ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ဖန္ခြက္ထဲကေရေတြဟာ အုန္းရည္ေတြလို ေနာက္လာလိမ့္မယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပိုပို ေနာက္လာမယ္။ ဆန္ေဆးေရးလို ေနာက္လာမယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဖန္ခြက္ထဲကို မီးခိုးေတြ မႈတ္သြင္းထားသလို လႈပ္လႈပ္ ရြရြ ျဖစ္လာမယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ေနသလို ကိုယ္သိခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာဟာ ပီပီသသ ျပတ္ျပတ္သားသား ေပၚလာလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆို ဖန္ခြက္မလိုေတာ့ဘူး။ ကိုယ္သိခ်င္ ျမင္ခ်င္တာေလး အာ႐ံုျပဳလိုက္တာနဲ႔ ေပၚလာေတာ့တာပဲ။
ေနာက္ဆံုးတစ္ခုက တစ္ေန႔တာ က်င့္စဥ္ က်င့္လို႔ ၿပီးသြားရင္ ဖန္ခြက္ထဲက ေရေတြကို သြန္ပစ္လိုက္။ ဖန္ခြက္ကို ေရစင္ေအာင္ သုတ္ၿပီး ကိုယ္အိပ္တဲ့ ေခါင္းအုန္းေအာက္မွာ ထည့္ၿပီးအိပ္ရမယ္။ အဘမင္းသိခၤ ေျပာခဲ့တာကေတာ့ လူတစ္ရာ က်င့္ရင္ လူအေယာက္ (၉၀)ေလာက္က ေအာင္ျမင္ပါတယ္တဲ့။မိတ္ေဆြမ်ားလည္း လူ အေယာက္ (၉၀)ထဲမွာပါႏိုင္ေအာင္
က်င့္ႀကံႏိုင္ႀကပါေစဗ်ာ။
ကြ်ႏ္ုပ္သည္ အဘမင္းသိခၤ၏ နတ္မ်က္စိကဲ့သို႔ အရာအားလံုးကို ထိုေဖာက္၍ ျမင္ႏိုင္ေသာ က်င့္စဥ္ကို ေအာက္တြင္ အေသးစိပ္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။ မသိသူေက်ာ္သြား သိသူေဖာ္စား ဟူေသာစကားအရ ၀ါသနာပါေသာ သူမ်ား လိုက္နာ က်င့္ေဆာင္၍ အျမင္မ်ားေပါက္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ၾကပါေစေၾကာင္း ေစတနာေကာင္းျဖင့္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ရပါသည္။
နတ္မ်က္စိက်င့္စဥ္ဆိုတာ….
အရာအားလံုးကို ျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္။ အေမးတိုင္းကို အေျဖ ထုပ္ႏိုင္တယ္။ မည္သည့္ ပညာရပ္ႏွင့္မဆို အစမ္းသတ္ခံႏိုင္တယ္။ အေ၀းက အရာ၀တၳဳကိုလည္း ေဟာႏိုင္တယ္။ ဖံုးထားတဲ့ အရာ၀တၳဳကိုလည္း ဖြင္ခ် ေဟာေျပာႏိုင္တယ္။ အတိတ္ အနာဂါတ္ ပစၥဳပၸန္ ကာလသံုးပါးလံုး ေ၀ဖန္ ပိုင္းျဖား ေဟာေျပာႏိုင္ေသာ ပညာရပ္ တစ္ခုပါပဲ။
ဒီက်င့္စဥ္မွာက Crystal Gazing ေခၚ ဓာတ္ဖန္လံုးကို အသံုးျပဳ၍ က်င့္ယူရမယ္။ ဓာတ္ဖန္လံုး မရွိရင္ေရာ။ ရပါတယ္။ ဓာတ္ဖန္လံုးကေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ဓာတ္ဖန္လံုး မရွိရင္ေတာ့ ေရတို႔ မွန္တို႔နဲ႔ ေလ့က်င့္လို႔ ရပါတယ္။
ဒီေလာက္ အာနိသင္ထက္ျမက္တဲ့ က်င့္စဥ္ကို လူတိုင္းေလ့က်င့္လို႔ ရမလား၊ ေအာင္ျမင္မလား။
ေအာင္ျမင္ပါတယ္။ လူတိုင္း ေလ့က်င့္လို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္တာနဲ႔ ေႏွးတာပဲ ရွိတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းနဲ႔ ဘာလုပ္လုပ္ တက္တက္ၾကြၾကြ ရွိတတ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြရယ္ ခႏၶာကိုယ္ ဖြဲစည္း တည္ေဆာက္ပံုအရ အ႐ိုးအဆစ္ေတြ ႀကီးမား က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လူေတြ ဖြံ႕ထြားတဲ့လူေတြဟာ ဒီလိုက်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္ရင္ သူတကာေတြထက္ ပိုၿပီး ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ေလ့ရွိတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ ၾကည့္လိုက္ရင္ ကုတ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္နဲ႔။ သူတို႔ အသံက ေညာင္နာနာနဲ႔။ စကားေျပာရင္လဲ မပြင့္တပြင့္နဲ။ ခိုေၾကာင္ ခိုး၀ွက္ လုပ္တတ္တယ္။ ဘာလုပ္လုပ္ တက္တက္ၾကြၾကြ မရွိဘူး။ အဲဒီလို လူေတြၾကေတာ့ ၾကာတတ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ေအာင္ျမင္တာခ်ဥ္းပါပဲ။ ျမန္တာနဲ႔ ၾကာတာ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရွိပါတယ္။
ကဲ… ဘယ္လို က်င့္ၾကမလဲ။
ဓာတ္ဖန္လံုး ရွိရင္ေတာ့ ဓာတ္ဖန္လံုးနဲ႔ က်င့္ေပါ့။ ဓာတ္ဖန္လံုး မရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဖန္ခြက္ထဲကို ေရထည့္ၿပီး ေလ့က်င့္လို႔ ရပါတယ္။ စမ္းေခ်ာင္းေရဆို ပိုေကာင္းတယ္လို႔ အဘေျပာဖူးတယ္။ ဖန္ခြက္ကေတာ့ ေျပာင္ေနာ္။ လံုးလံုး။ ေလးေဒါင့္တို႔ ပန္းေတြ ဘာေတြပါတဲ့ ဖန္ခြက္ဆို မရဘူး။ ေျပာင္ေခ်ာမွ ေကာင္းတယ္။ အဲဒီ ဖန္ခြက္ထဲမွာ ေရထည္။ ကိုယ့္ေရွ႕က စားပြဲေပၚတင္ၿပီး ၾကည့္ရမယ္။ ဒါပါပဲ။ အေရးႀကီးတာက ကိုယ္ၾကည့္တဲ့ ဖန္ခြက္ထဲကို ေဘးက အရိပ္ေတြ အလင္းေတြ မ၀င္ေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ရမယ္။ ေကာင္းတာကေတာ့ က်င့္မယ့္လူရဲ့ ေနာက္ေက်ာမွာ မီးထြန္းထားရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းမယ္။
တစ္ေန႕ကို အနည္းဆံုး ဆယ္မိနစ္ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ စၿပီး တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ရမယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ၾကည့္တဲ့ အခ်ိန္ေတြ တေျဖးေျဖး တိုးသြားေပါ့။ ပါးစပ္က ဂါထာေတြ မႏၱာန္ေတြ ရြတ္ေနစရာ မလိုဘူး။ ကိုယ့္ စိတ္ထဲကလည္း ဘာမွ မွတ္ေနစရာမလိုဘူးေနာ္။ ေတြးေနစရာလည္း မလိုဘူး။ ပုတီး စိပ္ေနဖို႔လည္း မလိုဘူး။ အဲဒီ ေရထည့္ထားတဲ့ ဖန္ခြက္ကို တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ေနတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပဲ လုပ္ရမွာ။ ၾကည့္ေနတာ တစ္ခုပဲ လုပ္ရမွာ။ ဒါအေရးအႀကီးဆံုးပဲ။
အဲဒီလို ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ဖန္ခြက္ထဲကေရေတြဟာ အုန္းရည္ေတြလို ေနာက္လာလိမ့္မယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပိုပို ေနာက္လာမယ္။ ဆန္ေဆးေရးလို ေနာက္လာမယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဖန္ခြက္ထဲကို မီးခိုးေတြ မႈတ္သြင္းထားသလို လႈပ္လႈပ္ ရြရြ ျဖစ္လာမယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ေနသလို ကိုယ္သိခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာဟာ ပီပီသသ ျပတ္ျပတ္သားသား ေပၚလာလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆို ဖန္ခြက္မလိုေတာ့ဘူး။ ကိုယ္သိခ်င္ ျမင္ခ်င္တာေလး အာ႐ံုျပဳလိုက္တာနဲ႔ ေပၚလာေတာ့တာပဲ။
ေနာက္ဆံုးတစ္ခုက တစ္ေန႔တာ က်င့္စဥ္ က်င့္လို႔ ၿပီးသြားရင္ ဖန္ခြက္ထဲက ေရေတြကို သြန္ပစ္လိုက္။ ဖန္ခြက္ကို ေရစင္ေအာင္ သုတ္ၿပီး ကိုယ္အိပ္တဲ့ ေခါင္းအုန္းေအာက္မွာ ထည့္ၿပီးအိပ္ရမယ္။ အဘမင္းသိခၤ ေျပာခဲ့တာကေတာ့ လူတစ္ရာ က်င့္ရင္ လူအေယာက္ (၉၀)ေလာက္က ေအာင္ျမင္ပါတယ္တဲ့။မိတ္ေဆြမ်ားလည္း လူ အေယာက္ (၉၀)ထဲမွာပါႏိုင္ေအာင္
က်င့္ႀကံႏိုင္ႀကပါေစဗ်ာ။
No comments:
Post a Comment